León en reizen, reizen en reizen..

Sinds mijn laatste blog is er weer veel gebeurd, ook al is het pas een paar dagen geleden. Vandaar dus alweer een nieuwe blog!
Afgelopen woensdag hebben we nog lekker doorgebracht in León. 's Morgens hebben we eerst een stadstour geboekt voor dezelfde middag en daarna zijn we een busticket gaan regelen om verder te reizen. Zoals gebruikelijk in Centraal-Amerika werden we eerst naar 4 verschillende kantoren gestuurd, voordat we in het goede kantoor aankwamen. Gelukkig hebben we uiteindelijk een busticket kunnen boeken naar Honduras, dus wij vonden alles prima!

Uitzicht vanaf het fort

's Middags hadden we dus die stadstour en het was erg interessant! We hebben tijdens de tour veel over de geschiedenis van León en Nicaragua in het algemeen geleerd, terwijl we langs allerlei historisch belangrijke plekken wandelden. We begonnen in een inheemse buurt. Vroeger was daar een apart dorpje, maar dat is vast gegroeid aan León. Hier woonden oorspronkelijk indianen, die gekoloniseerd werden door Spanjaarden en daardoor zijn versmolten met de Spaanse immigranten. Toch proberen ze tegenwoordig hun cultuur levendig te houden door aan kinderen lessen te geven in hun kunst, dans en muziek.
Toen zijn we naar een oud fort geweest, waar ze tijdens de revolutie in Nicaragua gevangen vasthielden. Nu had je daar echter een prachtig uitzicht over de stad en kon je bijna alle vulkanen van Nicaragua zien. Daarna hebben we het museum van de mythes en legendes bezocht, waar we meer leerden over de geschiedenis en de legendes van Nicaragua. Vooral het laatste vond ik erg leuk, omdat ik vergelijkingen kon maken met de Costa Ricaanse legendes die ik ken. De naam van de legende is namelijk meestal hetzelfde, maar in het verhaal zijn vaak toch weer verschillen.

Ik en Eugène op het dak van de kathedraal

Met de gids op het dak

 













 Vervolgens zijn we naar de kathedraal geweest (waar ik het al in mijn vorige post over had), die we vanbinnen hebben bekeken en waar we het dak op zijn geweest om nog een mooi uitzicht over de stad te hebben. Als laatste zijn we nog langs de vele muurschilderingen in León gewandeld. Ze hebben in de stad namelijk alle belangrijke historische gebeurtenissen (meerdere keren) in muurschilderingen uitgebeeld, om iedereen te herinneren aan wat er gebeurd is. Dat was het erg indrukwekkende einde van de tour.

Eén van de muurschilderingen

Na deze tour hebben we het maar niet meer te laat gemaakt, want de volgende dag moesten we om half 6 bij het busstation zijn, om rond 6u de bus te nemen. We wilden namelijk verder reizen naar Utila - Honduras. Dat is echter erg ver weg, dus we hadden hier twee dagen voor nodig. De eerste dag was eigenlijk ons plan om de bus te nemen naar Tegucigalpa, de hoofdstad van Honduras en vervolgens één naar San Pedro Sula, de op een na grootste stad van Honduras. Die busreis duurde al 12u, dus het plan was om daar maar een nachtje te blijven slapen.
Deze rondreis is echter de reis van het geluk met de bussen, want er was nog een bus naar La Ceiba, die 15 minuten nadat we in San Pedro aankwamen, vertrok! La Ceiba is het havenstadje vanaf waar de boten naar Utila (een eiland) vertrokken, dus wij waren erg blij dat we daar nog naartoe door konden reizen. Die reis duurde ook nog zo'n ruim 4u, dus in totaal hebben we 16u in bussen gezeten gisteren. Toen we aankwamen in La Ceiba was het al na 10u, dus we hebben maar (met wat moeite) een hotel dichtbij de haven gezocht, zodat we de volgende ochtend makkelijk door konden reizen naar Utila.

Ik met mijn enorme rugzak en een
zakje water  - die zijn hier normaler
dan flessen en dus goedkoper

Vanmorgen waren we al erg vroeg in de haven, zo vroeg zelfs dat we nog 2u moesten wachten voordat de boot vertrok, maar we hadden er in ieder geval een plaatsje op (de reden dat we zo vroeg aanwezig waren). Na een boottocht van ruim een uur kwamen we op Utila aan, wat een waar duikwalhalla is. 1 op de 4 gebouwen is een duikschool hier, 1 is een woonhuis en de andere 2 zijn eetgelegenheden. Het leven draait dus vooral om duiken en eten/stappen hier en dat gaat ons waarschijnlijk erg goed bevallen.

En Eugène aan het backpacken

Een leuk feitje verder: Eugène (mijn vader) heeft hier 10 jaar geleden zijn eerste twee duikcursussen gedaan en we verblijven momenteel in hetzelfde duikresort als waar hij die cursussen heeft gedaan! We hebben een hutje zo'n 20 meter van de pier waar de duikboot iedere dag 2x van vertrekt, erg makkelijk dus. Het plan is om hier een kleine week te blijven en lekker te genieten van het duiken, maar we zien wel hoe het loopt.
Ik ga nu in ieder geval nog even lekker in de laatste zon van de dag liggen in een hangmat en ik laat wel weer wat van me horen, als er weer wat bijzonders gebeurd is!