Duiken op Utila

Chillen in de hangmat voor ons hutje,
met milkshake!

Het is alweer een week geleden sinds mijn laatste update, dus tijd voor een nieuw verhaal! Sinds mijn laatste blog heb ik een erg relaxte week gehad, gevuld met duiken. We woonden in kleine hutjes op een soort van enorme vlonder, die gebouwd was omdat de grond erg moerassig was (daardoor helaas veel muggen). Op die vlonder waren hutjes, een groot huis voor de divemasters (in opleiding), een toiletgebouw en een gebouw met alle uitrusting gebouwd. Ook de boot meerde aan deze vlonder aan.
We hoefden 's morgens dus maar een paar minuten voordat we om 7u aanwezig moesten zijn, op te staan, omdat we bijna in het uitrustingsgebouw sliepen. Iedere morgen pakten we dus onze spullen bij elkaar en droegen die even 20m naar de boot, vanaf waar we onze duiken maakten. Meestal moesten we 10 tot 20 minuten varen, waarin we ons klaar konden maken voor het duiken. Normaal gesproken maakten we 2 duiken, waar we tussenin weer een stukje voeren om op een andere duikstek te komen.
Het duiken was erg mooi en dan vooral het onderwaterlandschap, dat bestond uit rotsen die bijna compleet begroeid waren met allerlei verschillende koralen, sponsen en planten in heel veel kleuren. Daar tussendoor zwommen vooral veel kleinere vissen. We hebben ook twee keer een adelaarsrog gezien en twee keer een schildpad (waarvan er een heel schattig was, want die was nog niet compleet volgroeid).

Een lekkere aardbeiensmoothie! Ja uit een zakje,
dat is een normale manier om drankjes to go
mee te geven in Honduras.

Na het duiken waren we rond 12/1u weer terug, waarna we maar eens brunch gingen halen. De rest van de dag waren we vooral lekker aan het relaxen: lekker in een hangmat liggen en verder weinig hoeven doen. Wat later op de dag gingen we lekker een drankje halen en daarna eten. Vervolgens maakten we het niet te laat, want de volgende dag moesten we altijd weer vroeg op.

 

Na het duiken; tijd om het water wee

Tijdens het duiken hier, heb ik ook mijn diepduik specialty gedaan. Specialty's zijn een soort verdieping van je duikervaring, zodat je meer leert over een bepaald type duiken, zoals diepe duiken (tussen 18-40m), wrakduiken, navigeren of fotograferen onderwater en dergelijke. Ik weet nu dus meer over diep duiken en hoe de omstandigheden op diepte je kunnen beïnvloeden. Dit is een erg nuttige specialty om te hebben, als ik divemaster wil worden, dus vandaar dat ik dit gedaan heb.
Voor de specialty moest ik wat theorie leren, 4 diepe duiken maken en een paar oefeningen doen. Ik moest bijvoorbeeld tonen wat je doet als je per ongelijk iets te lang de diep bent gebleven en wat sommen maken onderwater om te zien hoe de grotere druk op diepte je denkvermogen beïnvloedt. Dat was allemaal niet heel moeilijk, dus binnen twee dagen had ik ook dat brevet op zak.

Na de duik met al mijn uitrusting
op de boot

Onze laatste dag was er helaas wel wat vervelends gebeurd; een van de divemasters die mee was op onze eerste duik werd gestoken door een lionfish. Dat soort steken zijn niet heel erg of giftig ofzo, maar wel heel pijnlijk. We zijn dus zo snel mogelijk teruggegaan, zodat hij behandeld kon worden en we konden helaas geen tweede duik meer maken. Na een paar uur ging het gelukkig een stuk beter met hem en 's avonds was hij alweer in de kroeg, dus uiteindelijk viel het mee.
Na onze laatste duik zijn we alles gaan regelen voor ons vertrek de volgende dag, want we wilden vroeg opstaan, om de boot terug naar het vaste land te nemen om 6u 's morgens. Deze dag hadden we helaas iets minder geluk met reizen. Allereerst kwam de boot een half uur te laat. Gelukkig konden we gelijk een taxi nemen naar het busstation, nadat we weer op het vaste land waren en kwamen we dus net op tijd aan om de bus naar San Pedro Sula te pakken. Daar aangekomen, zouden we een uur moeten wachten op onze bus naar Copán; onze eindbestemming. Helaas hadden we dus minder geluk en was er een probleem met de bus. Er was namelijk een te kleine bus, waardoor wij niet mee konden en moesten wachten op de volgende bus, die pas 2u later kwam. Het grootste gedeelte van deze blog heb ik dus geschreven, wachtend in het busstation.
Gelukkig was er om 3u toch een bus en kwamen we uiteindelijk rond 6u aan in Copán. Nadat we daar een hotel hadden gevonden heb ik deze blog geschreven, maar omdat de stroom in het hele dorp uit was gevallen, kan ik hem nu pas publiceren. Dus vandaag of morgen volgt er gelijk nog een nieuw verhaal, over de dingen die we in Copán gedaan hebben!