Bescherm de schildpad!

Zaterdagochtend stond ik dus weer vroeg op om naar mijn vrijwilligerswerk gebracht te worden. Dat was in een nationaal park genaamd: "Marino Las Baulas", naar de belangrijkste soort schildpad die er beschermd wordt - de La Baula schildpad. Deze schildpad heeft (met nog meer soorten schildpadden) hier een van zijn belangrijkste nestplaatsen.
Nadat we waren aangekomen in het nationaal park, werd ons dus eerst van alles uitgelegd over het werk dat ze daar doen. Vervolgens lieten ze ons (dat waren Judi (mijn voormalige kamergenootje) en nog een jongen van school) zien waar we 2 nachten zouden slapen. Dat was in een aftands, nogal viezig en oud huisje, maar we konden er slapen en meer hoefden we er toch niet te doen. De rest van de dag konden we doen wat we wilden, dus Judi en ik brachten onze tijd lekker op het strand door.
's Avonds na het eten (we kregen 3x op een dag een lekkere Tico maaltijd) was het tijd om wat te gaan werken. Dat werk bestond vooral uit 4u over het belangrijkste strand van het park lopen om te kijken of er geen mensen op het strand kwamen die rust van eventuele nestelende schildpadden zouden kunnen versturen. Er waren deze nacht echter geen mensen én geen schildpadden, omdat het seizoen ten einde loopt. We hebben onze tijd dus vooral doorgebracht met kletsen (en dus Spaans oefenen) met de parkwachten. Om 11u was het tij zo laag dat het zeer onwaarschijnlijk was dat er nog schildpadden zouden komen, dus konden we lekker gaan slapen.

Een paar babyschildpadjes die uit hun ei kwamen kruipen gedurende de dag en dan hebben ze zo'n kleine overlevingskans, dat de parkwachten ze tijdelijk in een emmer houden en gedurende de nacht laten ze ze dan vrij.

De volgende dag zaten we om 8u alweer aan het ontbijt en vervolgens hebben we ons tot de lunch bezig gehouden met een ander project van het nationaal park - recycling. In Nederland hebben we daar allerlei mooie machines voor, maar hier gebeurt dat gewoon met de hand. We moesten dus eerst de blikjes en het glas van elkaar scheiden en daarna het glas in wit, bruin en groen scheiden. Vervolgens moest het glas fijngestampt worden en tenslotte moesten we de blikjes plat stampen. Het glas en de blikjes konden op die manier worden afgevoerd voor recycling.
Hierna hadden we onze middag weer vrij, dus die hebben we weer lekker op het strand doorgebracht. 's Avonds was het tijd voor wat serieuzer werk. We gingen namelijk naar een strand een paar kilometer verderop, wat nog steeds onder het nationaal park valt. Daar komt vooral een ander type schildpad (op het belangrijkste strand komt vooral de La Baula schildpad) en het seizoen waarin zij nestelen loopt nog ongeveer een maand door. Deze nacht moesten we dus echt met schildpadden gaan werken!
We hebben vanaf een uur of 8 tot zo'n 2u 's nachts over het strand gelopen, op zoek naar de schildpadden. Als we er één vonden moesten we er allerlei formulieren over invullen, onder andere met hun lengte en breedte en hun nummer (als de schildpadden aan land komen krijgen ze een kleine marker op hun vin bevestigd met een nummer erop). Met deze informatie proberen de medewerkers van het nationaal park een duidelijker beeld te vormen over het leven van de schildpadden.
Het was behoorlijk lang en zwaar werk, maar ik vond het vooral erg interessant om te doen. Uiteindelijk lagen we rond 3u in bed en we waren echt gelijk weg, want het was een behoorlijk lange dag geweest.
De volgende ochtend kregen we nog ontbijt en daarna werden we weer terug naar school gebracht, want ons werk zat er al weer op en we moesten natuurlijk weer gewoon naar school. Ik vond het echt heel leuk om te doen en ben blij dat ik dit nog heb gedaan vlak voordat ik wegga. Nu heb ik nog 2 weken over en daar ga ik vol op van genieten!!