Strand, quetzal en tarzanswing

Ik ben even twee nachten thuis, dus ik heb gauw tijd om een blog te schrijven. Zondag schreef ik dat ik zat te wachten tot Monique en Annemarie aankwamen. Na nog een uurtje mezelf opvreten van spanning, hoorde ik ineens mijn moeders fluitje terwijl ik bij het zwembad zat te wachten. Daar stonden Monique en Annemarie ineens achter mij! Ik was echt super blij en verbaasd want ze zouden me eigenlijk bellen als ze in Tamarindo waren, maar ze hadden zelf mijn school al gevonden.
Daarna heb ik ze eerst even de school laten zien en ze bij hun hotel gebracht. Vervolgens was het tijd voor een tour door Tamarindo: even alle lekkere eet- en drinkplekken aanwijzen en natuurlijk een wandeling over het strand. Als afsluiter van de dag zijn we lekker uiteten geweest in een Costa Ricaans restaurant samen met Iris. Monique en Annemarie waren toen toch wel erg moe, aangezien ze nog een beetje last hadden van een jetlag, dus zij gingen lekker naar bed. Bij mij viel het moe zijn wel mee, dus toch nog maar even uitgegaan (vieren dat het vakantie is enzo) en het was weer een erg leuke avond!
De volgende dag redelijk vroeg opgestaan om op een ligstoel op het strand verder wakker te worden. Dat werd dus een lekkere luie op het strand hangdag. Annemarie had verder een surfles genomen, want dat moet je hier toch echt wel een keer doen. Ze vond het leuk, maar toch wel moeilijk, dus ze heeft de rest van haar tijd hier nog een aantal keer geoefend en nog een tweede les genomen. 's Avonds zijn we lekker sushi gaan eten en toen ben ik maar een keer een beetje op tijd naar bed gegaan, want iedere dag doorgaan tot 5u gaat ook mij toch echt niet lukken.
Dinsdag wilden we niet weer gewoon naar het strand, dus zijn we met de auto naar een ander strand gegaan: Playa Flamingo. Daar is minder toerisme, dus het strand is rustiger en mooier. Verder die dag niet zo veel gedaan, behalve 's avonds lekker uiteten bij Eat @ Joe's en daarna nog gaan stappen.
Woensdag ben ik begonnen aan mijn trip door Costa Rica met Monique en Annemarie, dus om 11u vertrokken we richting Monteverde. Daar kwamen we halverwege de middag aan. We hebben toen dus een tour geboekt voor de volgende dag en verder lekker warme chocolademelk en koffie gedronken, want na heerlijk warm Tamarindo, was Monteverde met regen een graad of 20 erg koud. Verder lekker vroeg naar bed gegaan, zodat we op donderdag vroeg op konden staan voor onze ochtendwandeling.

Een quetzal

Donderdagochtend waren we dus om half8 al in het regenwoud voor een wandeling met een gids en het was erg mooi. Veel mooi groen gezien weer en zelfs een quetzal! Voor de mensen die niet weten wat dit is: dit is een erg mooie vogel die bijna alleen in regen/nevelwouden in Midden-Amerika voorkomt. Veel mensen komen speciaal hierheen om deze vogel te zien, dus ik was erg blij dat ik hem heb gezien!
Daarna hebben Annemarie en ik nog een Canopytour gedaan. Deze keer had ik bewust een andere organisatie gekozen dan mijn eerste tour, zodat ik nu wat anders kon zien. In deze tour zaten wat minder gewone kabels, maar wel veel andere leuke dingen, zoals een supermankabel. Daarbij hang je, in plaats van normaal zittend in je tuigje, aan twee ophangpunten met je rug naar de kabel toe. Je hangt nu dus met je buik naar beneden en ziet zo het regenwoud onder je door zoeven, heel vet!
Verder zat er ook een tarzanswing bij en dat was toch wel echt het leukste van de hele tour. Je wordt dan vastgemaakt aan een elastiek en moet vervolgens vanaf 40m hoogte gewoon naar beneden springen/stappen zoals bij bungeejumpen. Vervolgens maak je eerst een stuk vrije val en daarna slinger je nog een aantal keer heen en weer aan je elastiek, voordat ze je op de grond neerzetten. Dat was zo geweldig om te doen, echt een aanrader voor iedereen die hier ooit heenkomt!
Vrijdag was het alweer tijd om verder te gaan. We wilden eigenlijk nog bij een kikkertuin gaan kijken, maar we waren daar zo vroeg dat die nog niet open was. Toen hebben we dus maar besloten om gewoon door te rijden. Rond een uur of 12 hebben Annemarie en Monique mij in Tamarindo afgezet, zodat ik vandaag Oud & Nieuw hier kan vieren. Ik wilde dat namelijk toch wel erg graag gewoon met mijn vrienden, die ik hier gemaakt heb, vieren.
Gisteren verder niet zo veel bijzonders gedaan, beetje bij het zwembad gehangen, met een aantal mensen gekookt en gegeten, paar drankjes gedronken en toen redelijk op tijd naar bed, zodat we vanavond een groot feest kunnen hebben. We gaan eerst uiteten en daarna is er een feest op het strand, dus dat wordt vast heel leuk! Vervolgens komen Monique en Annemarie mij wel om half8 's morgens ophalen morgen, dus dat wordt nog leuk.. Maar daar ga ik me nu nog niet druk om maken, dat zie ik morgen wel weer.
Een gelukkig nieuwjaar voor iedereen, ik hoop dat jullie een geweldige nacht hebben allemaal!

Kerstmis

Want ook al is het 30 graden en voelt het totaal niet als december.. Ook in Costa Rica is het kerstmis dit weekend! Dat wilden we natuurlijk wel vieren, maar het was nog erg interessant om een plan te maken met mensen uit allerlei verschillende landen. Iedereen heeft andere tradities en gewoontes namelijk, ik wist echt niet dat er zo veel verschillen waren tussen landen in Europa!
Allereerst kwam ik er achter dat voor iedereen een andere dag de belangrijkste dag van Kerstmis is. Voor sommige mensen is de 24e het belangrijkst, voor anderen de 25e.. En sommige mensen doen niets op de 26e en anderen weer wel. Verder betekent iedere dag iets anders voor andere mensen. Een aantal mensen maken bijvoorbeeld hun cadeautjes open op de 24e en sommigen doen dat pas op de 25e en dat gaat zo maar door.
Uiteindelijk hebben we besloten om de 24e 's morgens cadeautjes open te maken. We hadden namelijk met een aantal mensen cadeautjes voor elkaar gekocht voor een beetje kerstgevoel. Iris en ik hadden cadeautjes gekocht voor elkaar, Judi, Lisa en David en ik heb ook allemaal leuke en lieve dingetjes teruggehad! De leukste cadeaus waren wel het shirtje van Judi en armbandjes van Iris en David. Ik vind het heel fijn dat ik nu dingen van hen heb gekregen die me aan hen en Costa Rica blijven herinneren als ik weer thuis ben. Ook heb ik nog een hele kerstsok vol snoep van Iris gekregen. Dat is blijkbaar heel Noors namelijk en ze wilde die traditie in ere houden. Wat ik natuurlijk helemaal niet erg vond! Gisteren en vandaag dus al enorm veel lekkere chocolade enzo gegeten, heel gezond weer allemaal..
Na de cadeautjes zijn we 's middags met heel veel mensen weer op een Catamaran trip geweest. Dat had ik al een keer eerder gedaan en had ik ook al een keer over geblogd. We hadden echter zo naar ons zin de vorige keer dat we het zeker nog een keer wilden doen, dus waarom niet om kerst te vieren?! We hadden weer lekkere drankjes, een heerlijke lunch en een prachtige zonsondergang. Kortom, geweldig goed geslaagd dus.

Met z'n allen op de Catamaran

Daarna zijn we allemaal gauw naar huis gerend om te douchen, aan te kleden, op te maken etc. We gingen namelijk lekker uiteten met z'n allen om deze dag goed af te sluiten. Vervolgens ben ik nog met wat mensen gaan stappen, maar ik heb het niet heel laat gemaakt, want vandaag is de grote dag.. Ik ga namelijk vandaag voor het eerst sinds 3 maanden Monique en Annemarie weer zien! Ik heb er super veel zin in en kan amper stil zitten, maar ik heb mezelf toch even gedwongen om snel een bericht te schrijven.
Ik denk dat jullie even een week of 2 op een nieuw bericht moeten wachten, omdat ik ga genieten van mijn 2 weken met Monique en Annemarie, maar daarna heb ik vast veel te vertellen!
Nu dus: Vrolijk Kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar, Merry Christmas and a happy New Year, Feliz Navidad y un prospero Año Nuevo. Geniet er van allemaal!

Rodeo, bijna kerst en cupcakes

Ik heb me voorgenomen om wat vaker te gaan schrijven, dus daarom nu weer een blog!
Afgelopen week stond allereerst in het teken van afscheid nemen. Heel veel mensen gingen naar huis vanwege kerst en momenteel zijn we met nog maar heel weinig mensen in school. Agja, we hebben het nog steeds goed naar ons zin, dus veel maakt het niet uit, maar afscheid nemen blijft vervelend.
Afgelopen week hebben we op dinsdag verder kerst gevierd op school. Alle gastgezinnen waren uitgenodigd om te komen, zodat zij ook eens behoorlijk bedankt konden worden. Met de studenten hadden we allemaal een dansje/liedje/toneelstukje/iets dergelijks voorbereid, om dat aan de gezinnen en de andere studenten te laten zien. Verder zijn we de hele maandag en dinsdag bezig geweest om allemaal lekker typisch Costa Ricaans (kerst)eten te koken, zoals tamales (bananenbladeren gevuld met gekookte groenten en vlees) en tortilla's met allerlei verschillende soorten vullingen. Erg lekker allemaal! Ook waren er cadeautjes voor alle gastgezinnen die een erg goede beoordeling van hun studenten hadden gekregen en het was, kortom, een geslaagde avond.
Na nog een paar dagen school was het vrijdag weekend en tijd voor wat leuks! We wilden eigenlijk eerst gewoon, zoals bijna elk weekend, uitgaan in Tamarindo, totdat we ontdekten dat er een rodeo was in Villareal. Dat is een dorpje een paar kilometer van Tamarindo waar veel studenten wonen en daar werd dus een typisch Costa Ricaans feest georganiseerd. Ieder dorp heeft tenminste een rodeo per jaar en het hele dorp probeert er een zo'n groot mogelijk feest van te maken. De meeste rodeo's duren een heel weekend of nog langer en wij zijn er dus vrijdag en zaterdag naar toe geweest.
Maar wat houdt dat nou in zo'n rodeo? Allereerst is er waar je gelijk aan denkt bij een rodeo: een stierengevecht. Gelukkig zijn ze hier een stuk diervriendelijker dan in Spanje. De stier wordt hier namelijk niet gedood en als het goed is niet eens verwond. Het 'gevecht' begint met het loslaten van de stier in de arena, waarbij er een man op de rug van de stier zit. Het doel van deze man is zo lang mogelijk op de stier te blijven zitten.
Vervolgens mag iedereen die daar zin in heeft over het hek van de arena klimmen, erbij springen en meedoen met: plaag-de-stier. Mannen die zich erg stoer voelen rennen dus een beetje op die stier af en gauw weer weg, want echt gewond willen ze ook weer niet raken. Tenslotte komen er een paar cowboys op paarden die met lasso's de stier weer proberen te vangen. Op een avond zijn er verschillende stieren, zodat er voor iedereen genoeg vermaak is. 
De man die op de stier zit, kan overigens nog wel behoorlijk gewond raken als hij van de stier afgegooid wordt, want vaak rent de stier over hem heen. Daarom staat er altijd een ambulance klaar om eventueel de man af te kunnen voeren als hij er echt erg aan toe is. Gelukkig vallen de verwondingen meestal mee en gebeurt dit alles vooral in een relaxte sfeer, van mannen die allemaal even willen laten zien hoe macho ze wel niet zijn.
Naast de gevechten zijn er ook andere dingen te doen op de rodeo's: er zijn een aantal kermisattracties, veel kraampjes waar je eten en drinken kunt kopen, overal is muziek en aan het eind van de avond is er een feest waar alle jongeren gaan dansen. Dit herhaalt zich een aantal avonden achter elkaar en voor veel lokale mensen is dit het moment om jezelf van je mooiste kant te laten zien en misschien wel een leuke jongen/meisje te vinden. Het voelde voor mij in z'n geheel een beetje als een jaarmarkt (de mensen die net als ik in een vrij klein dorp wonen kennen dit wel) en het was leuk om een keer mee te maken.
Dit weekend was er naast de rodeo verder niet zo heel veel te doen, dus Iris en ik hadden zaterdag besloten om maar allerlei lekkere dingen te gaan bakken, onder andere cupcakes! Mijn moeder had me als Sinterklaascadeau daarvoor namelijk allemaal spulletjes opgestuurd en die moesten natuurlijk zeker gebruikt worden. Het was heel interessant om hier cupcakes te maken, zonder weegschaal, elektrische mixer of überhaupt een garde, maar het is uiteindelijk gelukt en ze zijn erg lekker geworden!
Vandaag heb ik verder lekker in de zon gelegen, die ik al bijna begon te missen. We hadden van de week namelijk 'slecht weer', oftewel, 25 in plaats van 30 graden en bewolking in plaats van zon de hele dag. We hadden zelfs één dag de hele dag regen! Erg eng zulk slecht weer. Gelukkig is de zon weer terug en voel het weer helemaal goed.
Van de week ga ik nog één week naar school en dan heb ik 2 weken vakantie, waarin Monique en Annemarie komen. We gaan lekker rondreizen en ik heb er echt super veel zin in om hen weer te zien <3
Dat was het weer voor nu, ik heb vast snel allerlei leuke verhalen over onze trip hier!

Eindelijk duiken en avonturen met lokale bussen..

En weer eens een verhaal van mij! Heb weer genoeg meegemaakt hier om te kunnen zeggen dat mijn leven hier nooit verveeld.
Vorige week heb ik een rustige lesweek gehad, donderdag nog uiteten geweest omdat we afscheid moesten nemen van Vera. Het is heel gebruikelijk hier om met een groep uiteten te gaan op iemand zijn laatste avond. En aangezien er veel mensen naar huis gaan deze weken om thuis te zijn met kerst, ga ik nogal veel uiteten momenteel. Helemaal niet erg natuurlijk, maar het afscheid nemen blijft vervelend.
Op vrijdag ben ik lekker uitgeweest, maar wel redelijk op tijd naar huis gegaan want op zaterdag ging ik eindelijk duiken! Ik mocht dus om 8u uit bed om om 9u aan boord van de boot te gaan die ons naar de duikstekken zou brengen. Ik heb twee mooie duiken gemaakt en het was echt geweldig om eindelijk weer onderwater te zijn, want dat was al bijna 3 maanden geleden.
Het was erg interessant om hier te duiken, omdat het heel anders was dan andere plekken waar ik eerder heb gedoken. Allereerst was het zicht minder goed dan ik verwacht had. Het was nog steeds een meter of 5 en dan is veel meer dan we normaal gesproken in Nederland hebben, maar voor dit soort tropische landen is het vrij weinig. Veel andere mensen waren dan ook enorm aan het klagen over hoe moeilijk het duiken was met zulk weinig zicht en ik was gelijk weer blij dat ik ervaring heb met duiken in Nederland.
Verder is er vrij weinig begroeiing op de bodem hier. De bodem bestaat uit zand met rotsen, maar op die rotsen groeit vrij weinig. Her zijn er wat sponsen maar totaal geen koraal ofzo. Daardoor zijn er ook niet heel veel vissen, maar er zijn dan wel heel veel verschillende soorten. Ook hebben ze hier rifhaaien en grote (pijlstaart)roggen, die ik allebei gezien heb. Alles bij elkaar was het een bijzondere combinatie voor mij, omdat ik gewend ben dat er of veel begroeiing en veel (verschillende soorten) dieren zijn. De combinatie hier van weinig begroeiing met wel veel verschillende soorten dieren was dus nieuw voor mij, maar het waren twee mooie duiken en het was echt lekker om weer te kunnen duiken. Ik ga dus gauw weer!
Zaterdag verder leuker uiteten geweest, maar helaas voor een minder leuke reden. Zondag was namelijk nogal een trieste dag, omdat we afscheid moesten nemen van Nate die na 2,5e maand weer naar huis, naar Canada ging. Nate is echt een heel chille gast en boven alles ook het vriendje van Iris, mijn kamergenootje. Dus triest voor ons en helemaal moeilijk voor haar. Nadat hij 's morgens weg was gegaan, hebben we dus de rest van de dag lekkere troostchocola gegeten (aardbeien met nutella bijvoorbeeld) en dat hielp wel iets. Helaas is afscheid nemen gewoon een deel van het leven hier, maar omdat je in een korte tijd snel close wordt met elkaar, blijft het heel vervelend en moeilijk.
Toen was het alweer maandag en tijd voor een nieuwe schoolweek. Ik ben de hele week weer braaf naar school geweest en vrijdag was het tijd voor weer een afscheid, van Annika deze keer. Dus zijn we, zoals gebruikelijk, wéér met een groep uiteten geweest. Twee keer per week uiteten wordt bijna een regel onderhand, heel vervelend. Niet dus.
Daarna wilde iedereen nog dat Iris en ik mee uitgingen, maar we zijn braaf op tijd naar bed gegaan, zodat we gisteren op tijd op konden staan om naar Liberia te gaan. Het was maar goed dat we een goede nachtrust hadden gehad, want we hadden van te voren echt niet kunnen weten wat voor avontuur het zou gaan worden.
We hadden besloten om met de lokale bus naar Liberia te gaan, omdat dat ons een aparte ervaring leek en het kost echt niets. De afstand van Tamarindo tot Liberia is ongeveer 70 km en voor de bus daar naar toe betaal je ongeveer 2 euro. Bijna niets dus. Ik had deze keer ergens een bustijdenboekje opgedoken, omdat we niet weer eeuwig op onze bus wilde wachten. Volgens het boekje zou er een om 7.30u moeten gaan, dus om 7.15u zaten Iris en ik bij de bushalte.
Om 7.30u was er echter geen bus. En om 8u of 8.30u ook niet.. We wilden wel echt met de lokale bus dus we besloten om op de volgende bus te wachten, die om 9u zou moeten komen. Uiteindelijk kwam die bus om 9.15u en dat is naar Costa Ricaanse begrippen echt keurig netjes op tijd dus wij waren blij.
Het is mogelijk om in een uur naar Liberia te rijden, maar de bus doet er zo'n 2,5u over omdat hij door allerlei kleine dorpjes rijdt. Iris en ik probeerden dus maar even een beetje extra te slapen, omdat 6u opstaan toch wel erg vroeg was. Na een uur ofzo schrokken we alleen wakker van een raar knalgeluid van de bus. De chauffeur vond het niet zo'n probleem, maar toen het binnen 5 minuten nog 2x terugkwam, vond ook hij dat we misschien niet zo door moesten rijden. Toen we dus een andere bus naar Liberia vonden, zette hij ons allemaal uit de bus en moesten we de andere bus maar nemen. We zaten echter in een nogal volle bus en ook de andere bus was al behoorlijk vol, dus we stonden nogal opgepropt in die bus. Maar goed, Costa Rica - Pura Vida, en de bus bracht ons naar Liberia dus wij vonden het prima.
1,5u staan later waren we dus in Liberia en wij kregen het natuurlijk ook nog voor elkaar om bij de verkeerde halte uit te stappen (niet bij de winkels, maar ergens buiten Liberia), maar we waren er tenminste! Eerst hebben we dus maar even een lunch gehaald, lekker lokaal eten: rijst met bonen, kip en groente. Niemand thuis die gelooft dat ik dit lekker vind natuurlijk, maar ik eet het echt vrijwillig en ik vind het nog lekker ook!
Daarna was het eindelijk tijd om te doen waar we voor gekomen waren: kerstshoppen! We hebben dus cadeautjes en kerstdecoratie gekocht (vooral Iris kon echt niet leven zonder een beetje kerst op onze kamer) en ook nog wat kleding voor onszelf. Ja, we hebben echt veel leuke dingen gevonden! Om half 4 waren we behoorlijk moe van het vroege opstaan, de heenreis en het winkelen, dus besloten we de bus van 4u terug te nemen.
Natuurlijk was het onze geluksdag met bussen, dus de terugreis was zo mogelijk nog idioter dan de heenreis. De bus was een half uurtje ofzo te laat, maar dat is niet heel raar hier, dus je hoorde ons niet klagen. De bus zat wel echt enorm volgepropt, dus wij stonden in het stuk waar je eigenlijk helemaal niet kan staan waar de deuren zijn. Als de deuren dus open moesten, moesten we ons nog even wat verder in andere mensen duwen, omdat de deuren anders niet eens open konden.
Na een kwartier in de bus, toen we net een heel stuk een zijweg in waren gereden om bij het vliegveld van Liberia langs te rijden, ging ook deze bus kapot! De buschauffeur heeft een kwartier geprobeerd hem te repareren en toen wist hij eigenlijk ook niet meer wat ie kon doen. Iris en ik besloten de weg naar het vliegveld dus maar terug te lopen, naar een bushalte op de plek waar die weg kruist met de hoofdweg. We hoopten daar een andere bus ofzo te vinden die ons misschien thuis kon brengen.
Na een kwartier lopen kwamen we daar aan en vervolgens wisten mensen ons te vertellen dat de volgende bus pas ruim een uur later zou komen, als ie op tijd zou rijden. We hadden niet zo heel veel zin om daar een uur te gaan staan wachten, dus besloten we maar naar huis te gaan liften! Dat klinkt voor ons Nederlanders nogal raar, maar het is hier een vrij gebruikelijke manier van reizen.
Voor ons was het ook nogal raar om maar gewoon te gaan liften, dus we stonden eerst zo'n 10 minuten zo van: okay gaan we dit doen of wachten we gewoon op die bus? Uiteindelijk hebben we afgesproken dat we het gewoon gingen proberen maar dat we niet zouden instappen als er meer dan 1 man in de auto zat, dat leek ons toch niet helemaal een goed plan.
We hadden gelijk geluk want binnen 2 minuten was er al een man die ons wel mee wilden nemen, dat bleek later beginnersgeluk te zijn, maar goed. Helaas kon die man ons maar 10 minuten ofzo meenemen naar de volgende kruising, maar we waren weer een stukje verder onderweg! Op die kruising bleek dat de eerste keer beginnersgeluk was geweest, want na een half uur stonden we daar nog steeds. Gelukkig kwam er toen een bus aan op de kruising en die bus ging in de goede richting, dus we konden ongeveer een kwartier mee met die bus. Na een kwartier was de bus helaas bij zijn eindhalte en moesten we er weer uit.
Dus gingen we maar op zoek naar een volgende auto! Gelukkig vonden we er al snel weer een en deze man kon ons weer 10 minuten verder brengen. Vanaf de kruising waar we toen uitstapten was het nog een half uur naar huis en daarvoor vonden we een auto die ons (bijna) in een keer kon brengen. De man in deze auto woont in het dorpje vóór Tamarindo, dus eigenlijk zouden we nog iets moeten zoeken voor het laatste stuk. Gelukkig was deze man ook taxichauffeur en wilde hij ons voor 4 dollar ook het laatste stukje nog wel brengen. Tegen die tijd hadden we al zo lang gereisd dat we dat wel prima vonden.
Uiteindelijk hebben we gisteren dus 9u besteed aan wachten of reizen om heen en weer naar Liberia te gaan om daar een 4u te winkelen. Maar ach het is Costa Rica dus ik vind het allemaal niet echt erg en vooral grappig! Echt geweldig eigenlijk dat een tripje naar een grote stad in de buurt zo'n avontuur kan worden.
Gisteravond zijn we om onze dag af te sluiten nog lekker uitgeweest en vandaag heb ik niet zo heel veel gedaan. Vooral in de zon liggen en dit schrijven. Vanavond hebben we weer een afscheidsetentje, deze keer van Hege.

Dat was het wel weer even voor nu. Sorry dat er geen foto's bijstaan, maar ik heb momenteel helemaal geen werkende camera meer (ook Iris haar camera is kapot gegaan). Monique gaat een oude camera van Michel en Liesbeth voor me meenemen, dus over twee weken kan ik weer foto's maken!

Catamaran en Internationale dag

Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst geblogd heb en daarom dus bij deze weer een verhaal, ook al heb ik niet zo heel veel meegemaakt de afgelopen weken. Ik ben een beetje ziek geweest dus ik heb vrij weinig gedaan om maar zo snel mogelijk beter te worden.
Twee weekenden terug ben ik lekker veel gaan stappen, donderdag, vrijdag en zaterdag uitgeweest en de rest van het weekend lekker op het strand gehangen enzo. Iris (mijn kamergenootje) en ik wilden verder nog iets leuks doen ofzo, dus hebben we lekker samen gekookt! We hebben een super lekkere uiensoep gemaakt en als toetje hadden we aardbeien met nutella (we hadden helaas geen chocoladefondue en met dit warme weer is nutella toch bijna hetzelfde :P)
De rest van het weekend heb ik nog een beetje voor mijn niveautest geleerd en uiteindelijk heb ik niveau A1.3 afgesloten met een 9 voor mijn test! Ik ben dus nu weer een niveau omhoog en zit momenteel in A2. Ik kan al steeds meer Spaans en heb vaak leuke gesprekjes met de Tico's met uitgaan, in winkels en dergelijke.
De maandag na dat weekend was er verder een voetbalwedstrijd van Costa Rica tegen Spanje, dus als echte Tico's hebben we daarnaar gekeken op school! Helaas eindigde het in gelijkspel, maar het was wel leuk om te zien. Er waren veel mensen van school verder echt naar de voetbalwedstrijd toe, dus het was erg rustig op school. Iris en ik zijn daarom lekker uit eten geweest en hebben een van de lekkerste casado's ooit op! Als je ooit hierheen komt moet je dat gerecht echt proberen. Casado bestaat uit rijst, zwarte bonen, salade, groente, vaak ook gebakken banaan en hierbij kies je de soort vis/vlees die je zelf wil. Het is echt Costa Ricaans eten en dus vaak goedkoop en vooral super lekker.

Iris en ik op Catamaran

Vorig weekend voelde ik me zaterdag niet lekker, dus heb ik vooral op bed gelegen. Op zondag hebben we wel een heel leuke trip gemaakt, namelijk op een Catamaran! We gingen om 1u aan boord en om 6u stonden we weer op de kant. In de tussentijd hebben we lekker rondgevaren en cocktails gedronken, terwijl we in de zon lagen (open bar! ^^). Verder kregen we een heerlijke lunch en heb ik een half uurtje kunnen snorkelen. Het onderwaterleven zag er op het eerste gezicht erg mooi uit, dus ik ga gauw proberen te duiken.

Zonsondergang op Catamaran

Iedereen bij elkaar aan het eind van de Internationale Dag

 De rest van dat weekend en de opvolgende week hebben we allemaal besteed aan de voorbereidingen voor de Internationale Dag, die afgelopen donderdag was. Alle studenten van het zelfde land werken dan samen om een presentatie te geven over hun land, om de andere mensen te leren over je eigen cultuur. Ik heb dus met de rest van de Nederlanders een presentatie over Nederland gegeven, met Nederlands eten, Oud-Hollandse spelletjes en dat soort dingen. Het was erg leuk om te leren over andere culturen en ook om mensen uit te leggen hoe dingen nu bij ons in elkaar zitten. Je denkt namelijk misschien dat alle West-Europese landen erg hetzelfde zijn, maar ik heb hier wel geleerd dat er toch veel opvallende verschillen zijn. Kortom, erg interessant dus om daar over te leren!
Afgelopen maandag was het verder al een soort van Sinterklaas voor mij. Ik kreeg namelijk een pakje van én mijn vader én mijn moeder op dezelfde dag. Daarin zat allerlei lekker Sinterklaassnoep en heel veel lieve en leuke cadeautjes. Was echt super fijn om dat allemaal te krijgen! Ik ga proberen het meeste van mijn snoep te bewaren, zodat ik 5 december aan de andere mensen hier kan laten zien hoe wij Sinterklaas vieren.
Momenteel ben ik verder bezig met het voorbereiden van een presentatie voor morgen. Ik moet namelijk een presentatie geven in het Spaans van 5 minuten over mijn beste vrienden. Het is nog best moeilijk, en wilde dus even afleiding in de vorm van het schrijven van mijn blog, maar ik leer ook veel van het schrijven van dit soort dingen, dus ik vind het erg nuttig. Ik ga daar dus verder mee en zal weer schrijven als ik weer iets interessants te vertellen heb.